മുന്തിരിവള്ളിയുടെ ഉപയോഗമില്ലായ്മ

Pr. Jose Kurian, Ranni

യെഹെസ്കേൽ പതിനഞ്ചാം അധ്യായം വളരെ ചെറുതാണ് – വെറും എട്ട് വാക്യങ്ങൾ. ഇസ്രായേലിനെ ഒരു മുന്തിരിവള്ളിയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു ഉപമകൊണ്ടാണ് ഇത് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. തീർച്ചയായും, തിരുവെഴുത്തുകളിൽ ഈ ചിത്രം ഉപയോഗിക്കുന്ന ആദ്യ സംഭവമല്ല ഇത്. ആസാഫ് വളരെ മുമ്പുതന്നെ എഴുതിയിരുന്നു:
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 80:8-11 ൽ
“നീ ഈജിപ്റ്റിൽ നിന്ന് ഒരു മുന്തിരിവള്ളി കൊണ്ടു വന്നു; ജനതതികളെ നീക്കിക്കളഞ്ഞ് അതിനെ നട്ടു. നീ അതിന് തടം എടുത്തു അത് വേരൂന്നി ദേശത്ത് പടർന്നു. അതിന്റെ നിഴൽകൊണ്ട് പർവ്വതങ്ങൾ മൂടിയിരുന്നു; അതിന്റെ കൊമ്പുകൾ ദിവ്യദേവദാരുക്കൾപോലെയും ആയിരുന്നു. അത് കൊമ്പുകളെ സമുദ്രം വരെയും ചില്ലികളെ നദിവരെയും നീട്ടിയിരുന്നു.”
ഇസ്രായേൽ എന്ന മുന്തിരിവള്ളിയെ ഈജിപ്തിൽ നിന്ന് കനാനിലേക്ക് പറിച്ചുനട്ടു. മുന്തിരിവള്ളി വളർന്നു ശാഖകൾ പടർന്നു, ഫലം കായ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.

വാസ്തവത്തിൽ, വള്ളികൾ നല്ലതാണ്: ഫലം കായ്ക്കുന്നത് അതിലാണ്. ഒരു മുന്തിരിവള്ളിയുടെ ഫലം ലഭിക്കാത്തപ്പോൾ, നിങ്ങൾ മറ്റെന്താണ് ഇതുകൊണ്ട് ഉപയോഗിക്കാൻ പോകുന്നത്? നിങ്ങൾക്ക് അതിന്റെ വിറകിൽ നിന്ന് ഫർണിച്ചറുകൾ നിർമ്മിക്കാൻ കഴിയില്ല – ഇത് കത്തിക്കാൻ മാത്രമേ ഉതകൂ.

യേശു ശിഷ്യന്മാരെ പഠിപ്പിച്ചതിന് സമാനമാണ് ഇത്:
യോഹന്നാൻ 15:4-6ൽ “എന്നിൽ വസിക്കുവിൻ; ഞാൻ നിങ്ങളിലും വസിക്കും; കൊമ്പിന് മുന്തിരിവള്ളിയിൽ വസിച്ചിട്ടല്ലാതെ സ്വയമായി ഫലം കായ്പാൻ കഴിയാത്തതുപോലെ എന്നിൽ വസിച്ചിട്ടല്ലാതെ നിങ്ങൾക്കും കഴിയുകയില്ല. ഞാൻ മുന്തിരിവള്ളിയും നിങ്ങൾ കൊമ്പുകളും ആകുന്നു; ഒരുവൻ എന്നിലും ഞാൻ അവനിലും വസിക്കുന്നു എങ്കിൽ അവൻ വളരെ ഫലം കായ്ക്കും; എന്നെ കൂടാതെ നിങ്ങൾക്ക് ഒന്നും ചെയ്വാൻ കഴിയുകയില്ല. ആരെങ്കിലും എന്നിൽ വസിക്കാതിരുന്നാൽ അവനെ ഒരു കൊമ്പുപോലെ പുറത്തു കളഞ്ഞിട്ട് അവൻ ഉണങ്ങിപ്പോകുന്നു; മനുഷ്യർ ആ കൊമ്പുകൾ ചേർത്ത് തീയിലേക്ക് എറിയുകയും; അത് വെന്തുപോകുകയും ചെയ്യുന്നു”
(യോഹന്നാൻ 15:4-6).

ദൈവരാജ്യത്തിൽ ഉപയോഗപ്രദമാകണമെങ്കിൽ നാം ഫലം കായ്ക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. എന്നാൽ “ഫലം കായ്ക്കുക” എന്നതുകൊണ്ട് എന്താണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത് എന്നതിനെക്കുറിച്ച് പലരും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാണ്.

മുന്തിരിവള്ളിയുടെ ഫലമാണ് ഫലം. പ്രതീകാത്മകമായി, ഇത് നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ഉൽപ്പന്നങ്ങളെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. ഒരു ക്രിസ്ത്യാനിയുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ഫലം ‘ഫലം’ ആയിരിക്കണം. ആ ഫലം ​​പല രൂപങ്ങൾ എടുക്കുന്നു. യോഹന്നാൻ സ്നാപകൻ കൽപ്പിച്ചു, “മാനസാന്തരത്തിന് യോഗ്യമായ ഫലം കായ്പിൻ”
(മത്തായി 3:8).

എബ്രായരുടെ എഴുത്തുകാരൻ ഉദ്ബോധിപ്പിച്ചു, “അതുകൊണ്ട് അവൻ മുഖാന്തരം നാം ദൈവത്തിന് അവന്റെ നാമത്തെ ഏറ്റു പറയുന്ന അധരഫലം എന്ന സ്തോത്രയാഗം ഇടവിടാതെ അർപ്പിക്കുക” (എബ്രായർ 13:15).

അപ്പോസ്തലനായ പൗലോസ് അത് എഴുതി, “എന്നാൽ ആത്മാവിന്റെ ഫലമോ: സ്നേഹം, സന്തോഷം, സമാധാനം, ദീർഘക്ഷമ, ദയ, പരോപകാരം, വിശ്വസ്തത, സൗമ്യത, ഇന്ദ്രിയജയം; ഈ വകയ്ക്ക് വിരോധമായി ഒരു ന്യായപ്രമാണവുമില്ല” (ഗലാത്യർ 5:22-23).

നിങ്ങൾക്ക് ഈ ഫലം ഒരു വാക്കുകൊണ്ട് സംഗ്രഹിക്കാം: ‘നീതി’. ഫിലിപ്പിയരോട് പറഞ്ഞത് അതാണ്:
“ക്രിസ്തുവിന്റെ നാളിലേക്ക് നിഷ്കളങ്കരും കുറ്റമില്ലാത്തവരുമായി, നിങ്ങൾ ഉത്തമമായത് അംഗീകരിച്ച്, ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വത്തിനും പുകഴ്ചയ്ക്കുമായിട്ട് യേശുക്രിസ്തുവിനാൽ നീതിഫലങ്ങൾ നിറഞ്ഞവരാകുവാൻ ഞാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു” (ഫിലിപ്യർ 1:10-11).

അതിനാൽ തിരുവെഴുത്തുകളിൽ നമ്മെ നിരന്തരം ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു: “നിങ്ങൾ കർത്താവിന് യോഗ്യമാകുംവണ്ണം നടന്ന് എല്ലാറ്റിലും അംഗീകാരം പ്രാപിച്ചവരായി, സകല സൽപ്രവൃത്തിയിലും ഫലം കായ്ച് ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പരിജ്ഞാനത്തിൽ വളരണമെന്നും ഞങ്ങൾ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു” (കൊലൊസ്സ്യർ 1:10). നല്ല ഫലം സൽപ്രവൃത്തികളുടെ നീതി പോലെ കാണപ്പെടുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ഞങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചത്, എല്ലാത്തിനുമുപരി:
“നാം ദൈവത്തിന്റെ കൈവേലയായി സൽപ്രവൃത്തികൾക്കായിട്ട് ക്രിസ്തുയേശുവിൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടവരാകുന്നു; നാം ചെയ്തുപോരേണ്ടതിന് ദൈവം അവ മുന്നൊരുക്കിയിരിക്കുന്നു”
(എഫെസ്യർ 2:10).

ഇപ്പോൾ, ഇസ്രായേൽ ദൈവത്തിനുവേണ്ടി നീതിയുടെ ഫലം വഹിക്കേണ്ടതായിരുന്നു. എന്നാൽ അവ ഫലമില്ലാത്ത ഒരു പിഴയായിരുന്നു. ഫലമില്ലാത്ത മുന്തിരിവള്ളിയുടെ ഒരേയൊരു ഉദ്ദേശ്യത്തിനായി മുന്തിരിവള്ളി ഉപയോഗിക്കാൻ പോകുകയാണ്: തീയിൽ കത്തിക്കാൻ.

സ്നേഹത്തോടെ, ഒന്നു ചോദിച്ചോട്ടെ. നിങ്ങളുടെ ക്രിസ്തീയ ജീവിതം തുടങ്ങിയിട്ട് എത്രനാളായി? എത്രയും ആയിക്കൊള്ളട്ടെ – നിങ്ങൾ ‘ഇന്ന്’ യേശുവിനുവേണ്ടി ഫലം കായ്ക്കുന്നുണ്ടോ? ഒരുകാലത്ത് ഒത്തിരി കായിച്ചിരുന്നു എന്ന് പറയുന്ന അനേകരെ എനിക്കറിയാം. കാര്യമില്ല. ഇന്ന് എന്നുള്ളത് വളരെ പ്രസക്തമാണ്. മറന്നുപോകരുതെ…!!!